Tussen die kale vlakten heeft de wind altijd vrij spel. Vlak. Saai. Rechttoe rechtaan. Dat is het beeld dat menigeen van Flevoland heeft. Maar wist je dat dit piepjonge land barst van de geschiedenis? Een eeuwenoud verleden bedekt door een dikke laag zand en klei. Fascinerend vind ik dat.
Toegegeven, als opstandige tiener vond ik dat allemaal niet zo interessant. Mijn ouders trokken – net als zoveel Amsterdammers – in 1980 de drukke stad uit. Verruilden driehoog achter voor een eengezinswoning met tuin in Lelystad. Ik wilde in mijn jeugd maar één ding: weg uit Flevoland. Het liep anders.
Als razende reporter leerde ik dat nieuwe land, dat voor mij zo vanzelfsprekend was, pas écht kennen. Door mensenhanden gemaakt. Laat dat maar eens goed op je inwerken! Stoere, jonge mannen. Het avontuur tegemoet. Met een schop in de hand bewerkten ze de zware klei. Ze woonden in houten barakken.
De woest kolkende Zuiderzee maakte plaats voor land en er ontstond een nieuwe samenleving. Nieuwsgierig en vol goede hoop streken hier de eerste gezinnen neer. Die geschiedenis prikkelde mijn belangstelling als jonge journalist. Ik kwam voor de Flevopost en andere media op de mooiste plekken. Het duurde niet lang of ik was verliefd. Tot over mijn oren.
We zijn allebei volwassen geworden, dat nieuwe land en ik. Schrijven doe ik nog steeds het allerliefste. Spelen met taal. Husselen met woorden. Schaven. Schrappen. Dan ben ik écht in mijn element. Als tekstschrijver bij communicatiebureau Flow Media in – jawel! - Flevoland schrijf ik tegenwoordig in opdracht voor bedrijven.
Voor de offline en online campagne van Visit Flevoland maakte ik content over Flevoland. Het doel? Laten zien hoe mooi het hier is, dat we een zee aan ruimte hebben en het landschap barst van de pareltjes. Over toffe schrijfklussen gesproken.
Ja, ik ben een trotse Flevolander. Daar durf ik inmiddels wel voor uit te komen. De polder saai? Daar zijn mijn twee zonen het niet mee eens. Urenlang struinen in de natuur. De hond mee. Ravotten. Over slootjes springen. Vies worden. Picknicken. Toegegeven: het kost soms wat moeite om die tieners achter de Playstation vandaan te krijgen. Eenmaal in die ongerepte natuur maken prikkels plaats voor rust. Ruimte in je hoofd. En in je lijf. Op die voormalige zeebodem.
