Het hele jaar door een vakantiegevoel. Dat heeft Henk Krol (73). De oud-politicus en voormalig hoofdredacteur van de Gay Krant werd in de zomer van 2022 op slag verliefd op Zeewolde. ‘Ik kende Zeewolde helemaal niet. Maar wát een ruimte, wát een groen en bovenal: wát een vriendelijke mensen. Hier valt alles op zijn plek.’
‘Zeewolde ligt verschrikkelijk centraal; dat realiseerde ik me helemaal niet. Je kunt vanaf hier alle kanten op. Ik kan gewoon op de fiets naar de radio- en televisiestudio’s in Hilversum. Ja echt, het is maar 24 kilometer. Op zaterdag fietsen mijn partner Aldo en ik regelmatig even naar Harderwijk.’
Henk zit aan de tuintafel. Lekker in de schaduw van zijn ruime tuin vol bomen, struiken en witte hortensia’s. ‘Ach kijk, de musjes zijn er weer. Wist je dat ik ook regelmatig een ijsvogel spot in mijn tuin?’ De 2-jarige Dobermann Rembrandt – ‘met dt, al hoort hij die t natuurlijk niet’ – legt zijn kop op schoot. De kleine Loekie (een dwergpincher) komt ook even kijken. ‘Toen we hier net woonden, glipte Rembrandt uit de tuin en hij ging alle buren langs. Ja, dan schaam je je natuurlijk. Maar iedereen reageerde zo vriendelijk. Niemand vond het erg.’
Henk en zijn partner kwamen ‘geheel toevallig’ in Zeewolde uit. Op de terugweg van een bezichtiging in Drenthe belden we de makelaar of we die dag nog in Zeewolde konden kijken. We kwamen er toch praktisch langs. Het huis vonden we meteen geweldig. Tegen de makelaar zeiden we: geef ons een paar dagen de tijd om uit te zoeken waar we terechtkomen. Het weekend erop genoten we van het Beachfestival, gingen we het winkelcentrum in en ontdekten we het bos met onze honden. Als we schuin de straat oversteken staan we al in het bos, waar de honden los mogen.
‘Waarom kenden we Flevoland, en specifiek Zeewolde, eigenlijk niet, vroegen we ons af. We werden met de dag enthousiaster.’ Ook vrienden en kennissen zijn inmiddels “om”. “Wat ga je in die polder doen?”, riepen ze bij het horen van de verhuisplannen. Zij weten nu ook: die polder is niet saai en kaal. Allesbehalve dat zelfs. Als je iets landelijker wil wonen – op steenworp afstand van grote steden – dan zit je hier goed.’
Henk trekt er graag op uit in zijn nieuwe woonplaats. Lekker wandelen in het Horsterwold, bijvoorbeeld. ‘We hebben het grootste loofbomenbos van Europa!’ Regelmatig strijkt hij neer voor de daghap bij restaurant De Parel, met privéstrand. Of bij Lisette ’t Hof, de Utrechtse die met Terra Wolde bij Zeewolde neerstreek, midden in het bos en aan het water. Waar ze koken met producten uit eigen bostuin. ‘Wist je dat ze hier trouwens ook een wijngaard hebben, die binnenkort goedkeuring krijgt van het Europese wijnlabel AOC? Apellation d’Origine Contrôlée Flevopolder. Dat klinkt goed toch? Die zeebodem zorgt voor iets heel bijzonders, dat andere wijnmakers niet lukt.’
Dat Zeewolde nog redelijk onbekend is in de rest van het land, vindt Henk niet eens zo heel erg. ‘Van mij hoeft het niet te populair te worden, laten we deze parel maar een beetje verborgen houden’, lacht hij.
